Of hij nu zingt, coacht, ontwerpt of schildert, Bent Van Looy, de enige echte uomo universalis die de Vlaamse popscene rijk is, levert steeds kwaliteit af. Op Yours Truly – zijn derde soloplaat ondertussen – weet hij misschien net wat minder te boeien, maar dankzij nieuwe inspiratiebronnen komt Van Looy toch verrassend uit de hoek.
Wat niet meteen als een verrassing van formaat geldt, is de samenwerking met Jason Falkner. De Amerikaan zat al aan de knoppen bij het productieproces van de twee vorige platen van de Gentse dandy. Geen slecht woord over wat Falkner keer op keer met de nummers van Van Looy weet te doen, maar een handvol nummers op Yours Truly had moeiteloos op Round The Bend of Pyjama Days kunnen staan. Die onderlinge inwisselbaarheid is meteen Van Looys sterkste en zwakste punt. De samenwerking tussen het duo weet de eerder melancholische pop – een genre dat de Gentenaar op het lijf is geschreven, zowel in het Engels als in het Nederlands – zo uit te puren dat je als luisteraar geen idee hebt op welk punt van Van Looys carrière je nu eigenlijk belandt bent.
De strijkers in “Down Up”, de pianoarrangementen in “Open Road” of “Nightmare” en het theatrale gevoel dat hoort bij een man die aangeeft dat hij al even tegen windmolens vecht in “Siren’s Song”: ja, dat hebben we nu wel gehad. Muzikaal wordt het album boeiend dankzij de ruime aandacht voor gitaar, ukelele en drum. Openingsnummer “Never Look Back” swingt als een tiet en zet lichtjes de toon voor een album dat je als luisteraar best opvat als een zwerftocht naar nergens.
“Make Believe” is dan weer het perfecte nummer om haast elk denkbaar groot radiostation in Vlaanderen het hof mee te maken. Of je nu luistert naar De Afrekening of de Radio 2 Top 30, dit wordt een van de kleppers van het najaar. “The Other Guy And Me” laat zich dan weer omschrijven als old meets new: Van Looys gepatenteerde melancholie gaat de hort op met uptempo elementen zonder al te experimenteel te klinken. De gouden medaille op Yours Truly gaat echter naar “Dawn”, een lichtvoetig en vrolijk niemendalletje waarop Van Looy toont dat een beperkte kennis van de gitaar een parel op de ukelele niet in de weg staat.
Is het toch de bedoeling om het album een duidelijke situering te geven in het parcours dat Van Looy aflegt, dan kenmerkt Yours Truly zich als de uiteindelijke stap naar de mentale acceptatie van volwassenheid. Een vader die zingt over de glimlach van zijn dochter wanneer hij haar ’s ochtends voor het eerst ziet of een zoon die erkent dat hij misschien wat vriendelijk voor zijn ouders had mogen zijn: indirect zijn het twee zijdes van dezelfde medaille. Los daarvan is Yours Truly meteen ook de plaat waarop Van Looy eindelijk de brug slaat tussen zijn solocarrière en het werk dat hij als frontman bij Das Pop leverde. Onze suggestie voor album nummer vier? Een ukelele en een drumcomputer. Moet wel vonken geven.
Van Looy reist vanaf november doorheen Nederland en Vlaanderen. Voor elke show zijn er nog tickets beschikbaar.
